Akupunktura i moksybucja

Początki powstania akupunktury oraz moksybucji nie zostały do dzisiaj ściśle ustalone. Pierwsze pisemne zapisy o stosowaniu akupunktury odnajdujemy w dziele “Shiji” w roku 90 p.n.Ch. Natomiast również w naszej szerokości geograficznej dokonano ciekawego odkrycia, kiedy to w 1991 roku nad lodowcem Similaun w Tyrolu na wysokości 3200 m n.p.m. znaleziono mumię nazwaną Otzi, żyjącą przed około 5300 lat. Na jej ciele odnaleziono 47 tatuaży, które zapewne nie przypadkowo znajdują się w punktach akupunkturowych.

W IV wieku n.e. akupunktura została całkowicie uznana i weszła w program leczenia i nauczania medycyny chińskiej. Dzisiaj akupunktura oraz moksybucja obejmuje swoim zasięgiem niemal cały świat i zyskuje sobie coraz więcej zwolenników zarówno wśród pacjentów, jak i lekarzy.

Akupunktura jest metodą leczenia polegającą na stymulacji określonych obszarów skóry. Natomiast techniki mogą być różne.

Te dwie terapie akupunktura oraz moksa wspierają się nawzajem. W Chinach nie używa się tylko akupunktury lub moksy te dwie terapie tworzą całość.

W “Ling Shu” zapisane jest: “W przypadku chorób, których nie da się leczyć za pomocą nakłuwania zastosuj moksowanie”.

Moksa, określana czasem przyżeganie, przypieczki polega na przykładaniu do skóry pacjenta zrolowanych stożków lub używania cygar, które zawierają wysuszone liście Artemisia argyi L. (chińska odmiana bylicy).

Światowa Organizacja Zdrowia – WHO na podstawie wielu badań opracowała listę wskazań do zastosowania zabiegów akupunktury i moksy.

 

Ważniejsze wskazania do akupunktury i moksy:

–      wzmocnienie układu immunologicznego,

–      regulowanie układu nerwowego i endokrynnego,

–      regulowanie ciśnienia krwi,

–      uśmierzanie bólu,

–      bezsenność,

–      choroby oczu,

–      choroby jamy ustnej,

–      zespół przewlekłego zmęczenia,

–      choroby dermatologiczne,

–      choroby żołądka i jelit,

–      choroby dróg oddechowych (astma, alergie, przeziębienie),

–      choroby ortopedyczne,

–      niepłodność, bolesne miesiączki,

–      problemy urologiczne.

 

Przeciwwskazania:

–      choroba nowotworowa,

–      ciąża,

–      zmiany skórne w miejscu nakłucia.